|
Recenzoj Du
rakontoj por infanoj Mirindaj
aventuroj de metilernanto Hlapicx (1913), Ivana Brliæ-Mažuraniæ
(1974-1938). Trad. Maja Tisxljar. Kroata Esperanto-Ligo, Zagreb,1998.11 lp.19
cm. ISBN 953-96918-2-6. La
brulanta kastelo, Leopold Vermeiren. Trad. Ivo Durwael. Flandra Esperanto-Ligo, Antverpeno,1997.
Ilus.: J. de Simpele. 48p. 20 cm. ISBN 90-71205-71-1. Jen du infan-libroj el foraj tempoj, kie cxefrolas virto, honesteco
kaj kuragxo. Bona ago farita iame rezultas en pli granda oportunajxo longe
poste. La unua havas infanan heroon; eta Hlapicx forlasas sian botfaristan
mastron pro ties kolerego kaj mistrakto. Kun minimumaj rimedoj, li tamen
helpemas al tiuj, kiujn li renkontas en sep-taga aventuro. Ne mankas heroino,
nek sxtelistoj kaj malbonuloj. La
verkistino, ’la kroata Andersen’, uzas fresxajn parolturnojn, ekzemple:
"domo tiom alta, ke gxiaj supraj fenestroj ankoraux rigardas la
lunon." kaj "cxio estis malhela kiel en fermita skatolo". Sxi
klare konceptis la verkon por lauxt-legado, foje rekte alparolante la
auxskultanton. Tiel ni "eltestis" gxin, kiel seria vespera rakonto por
ok-jara knabino. Dekon da tagoj post la finlego, Karina pruvis, kiom la rakonto
impresis sxin, rakontante: "Mi gxuis la rakonton, gxi estis tre interesa.
Mi havas unu sxangx-proponon - jen gxi: Kiam Hlapicx kaj Gita eniris la cirkan
tendon kaj vidis la cxevalon de Gita, kial ili ne forportis gxin? Tiam ili povus
rapidi. Tiam, tamen, ili ne renkontigxus kun la korboplektisto kaj tiu ne
avertus pri la fosajxo... tiam ili enfalus la fosajxon, krom se la cxevalo estus
tiom sagxa eviti gxin. Sed la cxevalo ne povus teni [rakonto-fine] tri homojn, cxar Majstro Mrkonja kaj Hlapicx kaj Gita
estas tro pezaj por la cxevalo. Tamen, estus bona ideo kunpreni la
cxevalon." *
* * La heroo de la dua libro estas plenkreska. Sur cxevalan turniron
eniras kasxite la rugxa kavaliro. Li gajnas, sed en forfugxo estas kaptita.
Helpe de fajlilo enjxetita de la lojala Konrado, li eskapas. Li triumfas en
ambusko kontraux kvino. Vengxe Gerardo de Arbarejo bruligas la kastelon de
mastro Uroldo, kiu krome bezonas savon. Teknike, ambaux libroj estas presitaj sur bona papero, Kastelo kun
trarakontaj nigra-blankaj ilustrajxoj. Hlapicx kun plenkolora kovrilo, bindita
kun spino, klara granda litertipo, sed iom tro da preseraroj. Kastele, koboldoj
kvante modestas, sed kvalite elstaras (p. 33): ’Baldo atendis longe, gxis la
gardisto sur la kastela muro estos preterpisinta.’ En ambaux, la lingvo-uzo estas bunta, elvokiva kaj certe largxigos
la vort-trezoron de auxskultanto. Ambaux estas tauxge arangxitaj en mallongaj
sekcioj, bone dozitaj por po-vespera legado, kun konvena ekscito-punkto por
dezirigi pli. Se mankas tio, oni tamen tentas, ekzemple fine de la dua
aventuro-tago: “Hlapicx ne scias, kiom da bono kaj malbono atendas lin dum la
vojagxo. Se li tion scius, li ne dormus tiom trankvile.” La komencaj linioj de
novaj sekcioj ripetas informojn, ebliganta rebildigon de la antaux-taga legado.
Ni rekomendas ilin ambaux. Karina kaj Stefan MacGill
|